Hospicja domowe – jak działają?

Hospicjum to zazwyczaj mała instytucja, która ma pod opieką osoby umierające, będące w ostatecznej fazie życia i cierpią  z powodu chorób długotrwałych (nowotwory i inne o zbliżonym przebiegu), u których zakończono leczenie przyczynowe.

Osoby pracujące w hospicjum starają się zagwarantować jak najlepszą opiekę na finalnym etapie życia. Udzielenie pomocy i opieki w hospicjum wiąże się przede wszystkim ze zwalczaniem bólu, zapewnieniem dogodnych warunków i wsparcia dla chorego, jak i jego krewnym i przyjaciołom. Hospicjum to w zasadzie nie tylko placówka, ale raczej wielopłaszczyznowy program troski i pomocy nad odchodzącym powoli chorym.

Nadrzędnym celem zadań podejmowanych w hospicjum jest podwyższenie i zachowanie dobrej jakości poziomu życia chorego przez spełnienie ich potrzeb: powiązanych ze skutkami choroby, uczuciowych, psychicznych i duchowych.

Hospicja uznają i w pełni akceptują nieuniknioności śmierci. Nie stosuje się więc wobec pacjentów usilnej terapii, która miałaby za zadanie wydłużyć czas życia za wszelką cenę. Hospicja nie praktykują rozpoznania czy oceny zaawansowania choroby. Kuracja skupia się na kontroli nieprzyjemnych objawów fizycznych i duchowych.

W hospicjach nie uświadczy się respiratorów. Nie są stosowane powszechnie używane w medycynie ratunkowej wlewy dopaminy czy adrenaliny, które chemicznie utrzymują ciśnienie pacjent, nie przetacza się krwi (jeśli zajdzie taka konieczność, chory jest odsyłany do najbliższego szpitala). Nie praktykuje się też przeprowadzania reanimacji.

Kto może skorzystać z pomocy hospicjum?

Mimo że spomiędzy ogółu pacjentów objętych opieką w hospicjum, prawie 90% z nich to chorzy na nowotwory. Z wsparcia hospicjum mogą korzystać cierpiący na inne choroby terminalne, na przykład:

• choroby będące skutkiem chorób zapalnych ośrodkowego układu nerwowego;
• systemowy zanik pierwotny, obejmujący ośrodkowy układ nerwowy;
• schorzenie wywołane przez wirus ludzki osłabienia odporności (HIV);
• kardiomiopatie;
• upośledzenie oddechowe;
• owrzodzenia będące skutkiem odleżyn.

Pośród dzieci liczba ta nie jest tak duża, sporą grupę stanowią dzieci, które cierpią na inne nieuleczalne choroby.

Na jaki rodzaj pomocy się zdecydować?

Większość z osób, które są nieuleczalnie chore i które nawet w krytycznym stanie ma pragnienie – jeśli jest taka możliwość –  jak najdłużej, a nawet do końca zostać w swoich domach, przy swoich najbliższych. Przed podjęciem decyzji o typie opieki paliatywnej, należy wziąć pod uwagę stan w jakim chory się znajduje i jego możliwości.

Jeśli chodzi o pomoc paliatywną, mamy do wyboru:

– hospicjum domowe,

– hospicjum stacjonarne,

– poradnia medycyny paliatywnej.

Przed podjęciem decyzji dobrze jest przedyskutować – w miarę możliwości – wybór z chorym.

Polecamy przegląd wiadomości na temat hospicjum domowego: http://www.cmsanitas.pl/dla-firm/hospicjum-domowe-dla-doroslych_6,557.